Mišićna memorija (trening snage)
Termin mišićna memorija se do sada koristio za opis posmatranja toga kako zadaci koji zahtjevaju upotrebu mišića postaju lakši za izvođenje posle prethodnog vježbanja, čak iako se taj zadatak nije izvodio neko vrijeme. To je kao da mišići "pamte". Termin se odnosi na zadatke toliko različite kao sviranje klarineta i dizanje tegova tj. na posmatranje da utrenirani sportisti osjećaju brži povratak mišićne mase i snage čak i nakon dugih perioda neaktivnosti.
Do skoro su ovi efekti bili vezivani samo za motoričko učenje koje se odvija u centralnom nervnom sistemu. Dugoročni efekti treninga na sama mišićna vlakna, međutim, su takođe nedavno posmatrani i u odnosu na trening snage.
Do nedavno je generalno smatrano da su efekti vježbanja mišića reverzibilni, i da se nakon dugog perioda netreniranja mišićna vlakna vraćaju u prethodno stanje. Za trening snage ovaj trening je skoro bio stavljen na izazov pod in vivo imaging tehnike otkrivajući dugotrajne strukturalne promjene u mišićnim vlaknima posle treninga snage. Pojam mehanizma pamćenja koji počiva unutar mišićnog vlakna može imati implikacije kada je u pitanju savjetovanje oko zdravlja što se tiče treninga, i za dobijanje zabrane posle padanja na doping testu. Mišićna memorija je vjerovatno povezana sa ćelijskim jezgrom koji počiva unutar mišićnog vlakna, kao što je dolje opisano.
Mišićne ćelije su najveće u tijelu sa zapreminom od nekoliko hiljada puta većom nego većina ostalih ćelija u tijelu. Da bi podržale ovoliku zapreminu, mišićne ćelije su jedne od rijetkih u tijelu sisara koje sadrže nekoliko ćelijskih jezgara. Takve ćelije sa više jezgara zovu se sincicijumi. Trening snage povećava mišićnu masu i snagu uglavnom kroz mijenjanje kalibra svakog vlakna prije nego povećanja broja vlakna. Tokom takvog uvećanja vlakna matične ćelije u mišićnom tkivu se množe i spajaju sa već postojećim vlaknima kako bi podržale veću ćelijsku zapreminu. Često je smatrano da je svako jezgro može da podrži određenu zapreminu citoplazme, i odatle tvrdnja da postoji konstantno područje koje pruža svako jezgro, iako dokazi sugerišu da je to samo previše pojednostavljena verzija. Do nedavno se vjerovalo da tokom gubitka mišića (atrofije) mišićne ćelije gube jezgra tokom mehanizma uništenja jezgra poznatog kao apoptoza, ali nedavna posmatranja koja su koristila vremenske krugove u in vivo imaging-u kod miševa nisu podržala ovaj model. Direktna posmatranja ukazivala su na to da se jezgro ne gubi pod ovakvim uslovima, i da se apoptoza posmatrana u mišićnom tkivu, odvijala samo u ostalim ćelijskim jezgrima u tkivu, kao što su vezivno tkivo i mišićne matične ćelije zvane satelit ćelije. Pošto in vivo imaging potvrđuje da se jezgra ćelija dodaju tokom treninga snage i ne gube tokom naknadnon netreniranja, jezgro može dati mehanizam za mišićno pamćenje. Stoga, nakon ponovnog vježbanja, dodatna jezgra su već tu i mogu brzo da počnu da sintetišu novi protein da bi dobili mišićnu masu i snagu.
Dodatna mišićna jezgra dobijena treningom snage, izgledaju veoma dugotrajna, možda i stalna, čak i u mišićima koji su dugo bili neaktivni. Sposobnost da se regrutuju nova mišićna jezgra je oslabljena u starosti, tako da bi možda bilo blagotvorno trenirati prije starosti.
Dopingovanje anaboličkim steroidima takođe izgleda djelimično djeluje u regrutovanju novih jezgara. Nedavno je pokazano na miševima, da kratka izloženost anaboličkim steroidima regrutuje nova mišićna jezgra. Kada su se steroidi povukli, mišići su se brzo skupili na normalnu veličinu, ali dodatna jezgra su ostala. Posle perioda čekanja od 3 mjeseca (otprilike 15% životnog vijeka miša), težinski trening je doveo do rasta od 36% za 6 dana u grupi mišića izloženoj steroidima, dok je kontrolna grupa mišića koja nije tretirana steroidima rasla samo zanemarljivo. Pošto su jezgra dugotrajne strukture u mišiću, ovo implicira da anabolički steroidi mogu imati dugotrajne ako ne i vječne efekte na sposobnost da se poveća mišićna masa.
Mehanizmi obuhvaćeni u mišićnoj memoriji sugerišu da se uglavnom odnose na trening snage, a studija koja je sprovedena 2016. na Karlinska Institutu u Štokholmu, Švedska, nije uspjela da pronađe efekte mišićne memorije kod treninga izdržljivosti.
Preuzeto i prevededno sa: wikipedia
