Proteini su makromolekule (macro=mnogo, više; moliculis=sićušan, mali;) koje su nastale spajanjem aminokiselina međusobno. Svaka aminokiselina ima svoj amino i karboksilni dio, pa u spoju dvije ili više aminokiselina vežu se amino(NH2) grupa jedna sa karbokslinom(COOH) grupom druge aminokiseline i time nastaje hemijska veza nazvana peptidna veza. Dogovoreno je da se spojevi koji broje manje od 50 aminokiselina u niz nazivaju polipeptidi, a da se makromolekule sa preko 50 aminokiselina nazivaju proteini.
Proteini su vrlo važni sastavni dijelovi svakog organizma, jer čine neke strukture i supastance koje su neophodne za život. Njihova se sinteza (stvaranje) dešava u ćelijama živih organizama, na specifičnim tjelašcima u ćeliji nazvanim ribozomi. Svaki protein ima svoj tačan niz aminokiselina, a informacija o njegovoj sintezi i osobenostima se nalazi unutar DNA organizma koji se posmatra. U DNA se nalazi specifičan kod koji definira raspored i broj aminokiselina koje čine jedan protein. Proteini, pored aminokiselina, mogu sadržavati i neke druge organske i neorganske materije npr. šećere-glikoproiteini; fosforne derivate-fosfoproteini; masti-lipoproteini;...
Proteini se nalaze posvuda u organizmu i od velike su važnosti za pojedine stukture i funkcije kao npr. keratin: u kosi, noktima... hemoglobin: protein u eritrocitima - crvenim krvnim stanicama kao nosilac izmjene karbon-dioksida (CO2) i kisika(O2); inzulin: specifičan i životno važan protein koji reguliše promet glukoze; . . . mnogi drugi.
Enzimi koji sudjeluju kao katalizatori kemijskih reakcija u biološkim sistemima su proteini. Proteini su esencijalne molekule koje određuju tok hemijskih pretvorbi u ćelijama, sudjeluju u procesima prenosa i pohrane tvari, u procesima koordiniranih kretnji i mehaničke potpore, imunološke zaštite, stvaranju i provođenju živčanih impulsa, u kontroli rasta i diferencijacije ćelija i drugim procesima.
